Onderhoud van verschillende leersoorten


Deze tekst is gebaseerd op meubelleder maar kan ook opgaan voor kleding-, schoenen- en tassenleder.




Analineleder:


Analineleder, dit zit als leder het dichtst bij de natuurlijke huid. De huiden worden als het ware in een grote wasmachine gegooid met verfstof. De huiden zuigen zich vol met kleurstof. Alle littekens blijven zichtbaar. Je ziet de echte huid, maar mensen willen wel echt leder maar willen geen littekens zien, dus moeten voor deze afwerking de mooiste huiden met de minste littekens worden uitgezocht, wat deze ledersoort duur maakt. Alhoewel er ook trends zijn dat sommige mensen die littekens weer heel mooi vinden.


Gerard van den berg werkt voor zijn label met dit soort huiden in nubuckafwerking. Vol of echt analineleder wordt niet zo vaak meer gebruikt, maar het is mooi en voelt zeer lekker aan, is ook nog duur en heeft in gebruik veel nadelen. De kleur zal door zonlicht snel verbleken en zoals de verf in het leder is ingetrokken, zo zal ook water en vet makkelijk in het leder kunnen trekken. Een koekkruimel kan al een vetplekje gaan vertonen. De verf zit in de huid en ligt er niet bovenop als beschermlaag. Een ledersoort voor de echte lederfreak zonder kinderen.


Het onderhoud van analineleder is moeilijk.


Is de bank of fauteuil nog nieuw dan moet u zoveel mogelijk vet en vuil vermijden. Dit geldt ook voor fel zonlicht. Het beste is het leder van een beschermlaag te voorzien. Analineleder kunt u schoonmaken met een zachte cleaner en vermijdt bij een vlek hard boenen, anders tast u de oppervlakte van de huid aan.


Tegen het teruglopen van de kleur is wel wat te doen, maar dit zal eerst uitgetest moeten worden. Overigens is het zuigende analineleder waar niet echte donkere vetplekken in zitten goed over te verven met een dekverf. Zijn er na jaren van gebruik toch donkere vetplekken ontstaan, meestal op de zittingen, de armleuningen of de kopstukken, dan moeten wij u helaas teleurstellen, want een wondermiddel dat dit 100% herstelt bestaat niet. Wel hebben wij middelen om het vet wat te verminderen. Ook zal, als u er een tijd niet op zit, of het eventueel afdekt, het vet wat verorberd worden door het leder, maar dan moet u geduld hebben.



Semi-analineleder:


Semi-analineleder is als analineleder geverfd in het vat, maar krijgt daarna een dunne blanke of licht aangekleurde vernislaag. Hierdoor blijf je toch het echte leder zien en is het wat minder gevoelig voor de nadelen van analineleder. Ik zeg speciaal “wat minder gevoelig”, want eigenlijk gaat het hele analineverhaal ook op voor deze ledersoort. Ook wat betreft het onderhoud.



Gedekverfd leder:


Deze huiden worden bijna altijd ook eerst analine geverfd in een vat.


Dat voorkleuren is netjes, maar is niet van wezenlijk belang, omdat er nadien een dekkende verflaag op het leder wordt gespoten. Deze deklaag beschermt uw leder tegen het intrekken van vocht en geknoei van kinderen + volwassenen. Op ± 90% van de lederen meubels wordt tegenwoordig dit leder verwerkt.


Ook in deze afwerking is er weer verschil in duurder en goedkoper leder. Is het leder heel glad en dun afgespoten, en zie je toch nog kenmerken van de huidstructuur, dan hebben ze hiervoor de wat mooiere huiden gebruikt. Is er in het dik afgespoten leder een dikke lederprint gedrukt dan vallen correcties, krassen en littekens niet echt op en kunnen ook de minder mooie huiden worden gebruikt. Ook hier geldt weer, hoe mooier en duurder het leder hoe eerder het kan slijten.


Het onderhoud van gedekverfd leder is minder moeilijk.


2 tot 4 keer per jaar schoonmaken met een normale cleaner en daarna in de lederwas zetten. Heeft u een gedekverfd wit bankstel dan zult u bij intensief gebruik wat meer moeten schoonmaken. Met bijv. een zacht borsteltje het vuil uit de porieen of de print poetsen, ook kan soms een sterkere cleaner worden gebruikt. Wordt het leder kaal of krijgt het krassen dan kunt u het best leerverf gebruiken om het terug te kleuren. (zie waarom slijten lederen meubels?).



Handwishleder:


Handwishleder is ook een gedekverfde ledersoort waar een 2e verflaag in een andere kleur met de hand of met een machine over de 1e verflaag wordt gepoetst of gespoten. U kent dit leder van de Chesterfield meubelen. Het leder heeft geen effen uitstraling maar is gemeneerd. De charme van dit leder ligt in het feit dat de bovenste laag in het gebruik wat wegslijt. Wij zijn er eens door een meubelzaak bijgehaald die zo’n bank had verkocht, maar zelf niet wist dat het wishleder was. De klant kwam bij de meubelzaak klagen dat de verf eraf ging slijten.


Voor de klant erg vervelend, want die wilde gewoon een donkerbruine bank en zat niet te wachten op een geelbruine ondergrond die naar voren kwam op slijtplekken zoals bij de zit- en armkopstukken.


Je moet na jaren van gebruik kunnen zien dat er iemand in de stoel zit. Zolang de onderste kleur niet wegslijt blijft dit leder goed. Wel oppassen met oplosmiddelen zoals bijv. nagellakremover of thinner want een spatje kan de bovenste laag oplossen zodat je gelijk de onderkleur te zien zal krijgen. Dit is echter wel weer mooi te herstellen maar vereist wel vakkennis.



Nubuck en suede:


Nubuck wordt aan de bovenkant van de huid licht geschuurd, waardoor er een fluweelachtige uitstraling en gevoel ontstaat.


Suede is in zijn sterkste uitvoering de achterkant van het leder, maar kan ook een onderlaag van de huid zijn. Dit heet splitsende. 
Splitsuede is net als splitleder minder sterk omdat de vezels niet direct aan de opperhuid vastzitten (het velletje). Splitleder is splitsuede dat glad gemaakt wordt, een dikke verflaag krijgt en daarna meestal een legerprint. Dit leder wordt in de goedkopere bankstellen vaak voor de ombouw gebruikt. Wanneer het voor zitvlakken of armleuningen wordt gebruikt zal het na een paar jaar gaan scheuren. Door het open karakter van nubuck en suede trekt vuil en vet snel in het leder, dat er ook weer moeilijk uit te krijgen is. Zonlicht kan het leder erg laten verkleuren. Nubuck is in veel gevallen goed te verven, maar mag dan niet teveel vet bevatten. Nubuck zal na verving een gedekverfd karakter krijgen. Indien er (na eerst testen) met een soft cleaner suede en nubuck schoongemaakt wordt, dient het geheel nat gemaakt te worden en aan de lucht gedroogd te worden.


Nooit plaatselijk hard gaan boenen.



Pull-up en by-cast leder:


Beide zijn nieuwe vindingen om leder af te werken en een speciaal uiterlijk te geven.


Pull-up leder is zo gemaakt qua verving dat als u er in knijpt een andere kleur ontstaat en als u het dan weer loslaat weer naar de oude kleur teruggaat en voelt vettig aan.


Deze verving wordt toegepast op normaal bovenleder.


Bij by-cast leder dat nu veel verkocht wordt kan ook een pull-up effect ontstaan, maar dit wordt verkregen door op splitleder een folie te plakken die dit effect geeft. 
Bij dit leder dient hoge warmte te worden vermeden, omdat anders de folie kan gaan schuiven of donker kan uitslaan.
Wij hebben gezien dat zelfs de structuur van een trui er instond. Dit tot zo ver wij dit uit de praktijk kunnen vertellen. Wij hebben een aantal klachten op dit gebied weer mooi kunnen verhelpen. De tijd zal het ons verder leren.


Beide kunnen met softcleaner en was onderhouden worden.



Schapenleder:


Schapenleder wordt over het algemeen pas geverfd na het bekleden (zie foto). U kunt geverfd schapenleder het best 2 a 3 keer per jaar met een milde cleaner reinigen, maar niet te lang nat houden. Hierna kunt u het leder behandelen met een lederbeschermer. Wordt schapenleder kaal of krijgt het lichte krakelee, dat kan ontstaan door bijvoorbeeld te zachte kussens, dan kan het leder weer teruggekleurd worden.


Dit kunt u het best laten doen omdat er met meerdere kleuren verf wordt gewerkt of u moet zich heel goed door ons laten adviseren.